Ik was 11 toen ik mijn eerste oogbestuurde computer, de MyTobii P10 kreeg. Net als andere kinderen wilde ik ook lekker tekenen. Mijn moeder heeft een tekenprogramma op de MyTobii gezet. Ik vond het zo gaaf om zelf de kleuren te kiezen en allerlei dingen er te proberen. Het lukte niet gelijk om alles te doen wat ik wilde. Van al die inspanningen werd ik gauw warm en ik zweette veel, 3 natte t-shirts binnen anderhalf uur! Maar niets kon me stoppen. Ik zette gewoon door totdat het lukte.
Quinta is mijn eerste tekenlerares.   Ik heb Quinta ontmoet via het TV-programma ‘Voor Elkaar’ van de RVU (uitgezonden op 10 november 2008). Ik zocht iemand om mee te tekenen. Quinta zat toen met haar vader op terras in de stad koffie te drinken. Ze kreeg een foto van mij te zien en werd er door TV-maakster Lian Priemus gevraagd of ze af en toe met mij zou willen tekenen.  Zonder enige twijfel zei zij: “Ja, dat wil wel!” 🙂

Mijn eerste tekening met Quinta was een huis. Later heb ik geleerd de horizon te tekenen en de compositie van een tekening algemeen. We hadden veel lol samen. Onze humor is terug te zien in de tekeningen. We hebben nog steeds goed contact.
Sinds 2017 werk ik samen met Gerdie. Door Gerdie leer ik nog beter met kleuren en vormen om te gaan, super leuk!

Quinta over Andrei

Ik ben zo enorm trots op Andrei. Het tekenen met hem was/is gaaf. (Ik val soms nog in.) Wanneer je ziet met hoeveel energie en doorzettingsvermogen hij aan iets werkt dan leer je anders te kijken naar…naar eigenlijk alles. Het schaterlachen wanneer er iets fout gaat, het opzettelijk het tegenovergestelde doen dan gevraagd, de subtiele humor. Ja hoor, hij is de ideale leerling wat mij betreft!

Gerdie over Andrei

Een van de leukste dingen aan het werken met Andrei is zijn lach als ik half in paniek een mooie tekening had laten verdwijnen. Vooral in het begin toen ik het tekenprogramma nog moest leren kennen gebeurde dat vaak. Prachtige tekeningen die zomaar van het scherm verdwenen als ik niet wetend iets had aangeklikt. Meestal haalde Andrei dan met een big smile de tekening weer op, dan had hij het al lang opgeslagen ?Dit gebeurt me nu niet vaak meer gelukkig en Andreis geweldige lach is gelukkig altijd gebleven!

Het is heerlijk werken met deze jonge kunstenaar, hij luistert goed naar wat ik vertel, opper of uitleg en ik zie aan de tekeningen die hij zonder mij maakt hoe hij alles wat hij leert ook weer op z’n heel eigen manier toepast.
Fijne kunstzinnige uurtjes breng ik met hem door. Doordat ik dicht bij hem zit om goed op het scherm te kunnen kijken is dat even ons eilandje (een heerlijke bubbel), met alleen maar Andrei, z’n oogbewegingen, kleuren, vormen, experimenten, tekeningen, zachte muziek en ik